Deelnemen is belangrijker dan winnen, maar finishen is een must. De combinatie van een olympische gedachte met een waarheid uit de endurance racerij. En daar slaagde het FOREM Team met de Lotus Elise wel degelijk in. Een podiumplaats daar bovenop was de ultieme beloning voor Sylvie Delcour en haar teamgenoten José Close, Lino Pecoraro en Philippe Ménage tijdens de afgelopen Proximus 24 Uren van Spa-Francorchamps.
De wedstrijd begon voortvarend voor de kleine Lotus Elise. Tussen alle grote kanonnen van het FIA GT wereldkampioenschap in, nestelde de wagen van Delcour en Co zich na 6 uren wedstrijd op een zeer knappe 21ste plaats. Met 43 deelnemers aan de start, mag dit zonder meer als noemenswaardig omschreven worden. “We reden een fantastisch begin van de wedstrijd,” vertelt Sylvie. “Maar toen begonnen we te kampen met problemen. Opeens merkte ik verlies van motorvermogen. Ik zocht de box op, waar men constateerde dat er een scheur zat in de uitlaatcollector. Gelukkig konden onze technici het euvel herstellen, en konden we de strijd verder zetten.”
Enkele ronden later ging het opnieuw fout. De Lotus Elise met Sylvie Delcour achter het stuur zocht opnieuw de pits op, deze keer met een lekkende koppakking. Ook nu grepen de technici vrij snel in, en kon de wagen de wedstrijd verder aanvangen. Doch, alle ellende was nog niet geleden. “Als of de duivel ermee gemoeid is, het houdt niet op,” aldus Delcour. “Nu hebben we problemen met een steun van een pomp.” Het euvel was nog maar pas hersteld, of alternatorproblemen dienden zich aan. Ook nu weer konden de technici gevat ingrijpen, maar ondertussen ging er wel belangrijke tijd verloren. “We gaan uitrijden, om het even wat ons klassement ook moge zijn,” Zegt Sylvie Delcour. “De mecano’s presteren een goede job, en we zijn hen er dankbaar voor. Ik wil bij deze dan ook hun belang benadrukken en hen danken voor de steun die ze 24 u lang bleven volhouden.”
Na een lange en zware wedstrijd, eindigt de Lotus Elise, met internationale bezetting, op een derde plaats op het podium van groep 3, de “single make series”. Een beloning voor het harde werk van de piloten en de mechaniekers, die gedurende de voltallige 24 uren op post bleven. “Laat dit een les zijn voor vele opgevers, die in feite hadden kunnen doorsttrijden: geef nooit de moed op, verder strijden en er staan als de finishvlag valt… wij hebben het nu met beperkte middelen bewezen, maar toch halen we nog een podiumplaats in onze klasse. Ik ben tevreden, het is niet alleen een podiumplaats voor mij, maar ook voor het hele team.”
