Column K. Jamers: Amai, wat een dagje: Touring Cup in Zolder. -

Hier zijn we er dan mee: mijn eerste column voor Racingworld. Voortaan zal ik jullie via deze site op hoogte houden van mijn race-avonturen en andere autosportbelevenissen.

Gisteren, zaterdag 14/8 stond de vierde manche van het Touring Cup kampioenschap op het programma. En hoewel de weersvoorspellingen allesbehalve denderend waren, heeft boven het Circuit van Zolder haast heel de dag de zon schitterend geschenen.

Tijdens de kwalificaties was de baan nog aan het opdrogen na een natte nacht, dus het was het beetje aftasten en de droge lijnen opzoeken. Lang heeft het niet geduurd want de piste lag in een mum van tijd helemaal droog.
Na de laatste race in heel bizarre weersomstandigheden gereden te hebben zat het vertrouwen er dit keer snel in, de wagen plakte aan de baan en ik voelde me super. Ik stond derde als Guy het stuur van mij overnam om er nog wat meer proberen uit te krijgen. We vielen nog 1 plaatsje terug, Guy kon mijn chrono niet meer verbeteren. We startten dus op de tweede rij.

Guy nam de start en reed een regelmatig tempo. Na 2 uren race en de pilotenwissel (die dit keer heel vlot ging) lagen we 4de algemeen. Ik had net 2 ronden gereden en kreeg een stop and go. Totaal geen idee van wat ik verkeerd gedaan had, bleek achteraf dat Guy te snel in de Pitlane gereden had bij het binnenkomen.

Ik kreeg al snel te kampen met een aantal vervelende problemen, de wagen lag lang niet zo goed op baan als die ochtend en de remmen waren niet te vertrouwen. Dan een steenharde rempedaal en de bocht erna een sponzige rempedaal, neem daar nog bij dat de wagen enorm hard schoof achteraan…tja, ik liet me dus een paar keer verrassen…

Het begon al vrij vroeg in het begin van de race, ik ging op dat moment achter de Marcos aan met Bart Van Samang achter het stuur. Natuurlijk als ik tot actie wil overgaan mispak ik mij in de remmen, te hard de Jacky Ickx in en ik ben de wagen kwijt, een 360 en tijdverlies. Ik kon mijn achtervolging opnieuw inzetten.

Na enkele ronden heb ik hem terug heel goed in het vizier en gaan we richting Bianchi bocht en ik zie dat de Marcos zich binnenkant zet om de Supra en een BMW voorbij te gaan. Dit kwam even niet goed want blijkbaar had niet iedereen mekaar gezien. De Marcos door het gras en de BMW en de Supra hingen in mekaar begonnen te schuiven en gingen zo wat alle richtingen op. Moet het juist lukken dat ik op dat moment volop in vierde versnelling mij aanzet om de Bianchi in te gaan. Ik heb dan alles dicht gegooid want ondertussen stond de supra in de verkeerde rijrichting maar bleef hij nog wel schuiven, mijn richting uit dus. Mijn remmanoeuver was zo krachtig dat ik de wagen gewoon heb stil gestopt, zelfs de motor lag stil.

Ik kon mijn weg verder zetten nog altijd met diezelfde problemen. Op 20 minuten van het einde lagen we in 3de stelling. Bij het aanremmen van de Jacky Ickx liet ik mij weeral vangen en de wagen blokkeerde en kwam niet stil. Rechtdoor de pitlane in en 3de plaats kwijt. Het einde kwam in zicht en ik was blij dat de vlag viel. Het was een heel zware en vermoeiende race.

We klagen altijd als het regent, maar als de zon dan is schijnt zijn we ook weer aan het klagen. Het was vermoeiend rijden in die hitte maar ik heb me toch geamusseerd en we zijn nog 4de algemeen geworden. Achteraf bleek dat het ABS systeem stuk was vandaar mijn remproblemen en mijn blokkerende remmen.

We gaan nu een korte rustweek tegemoet want woensdag moeten we al klaar staan voor de 24 uren van Zolder. Ik kijk er enorm naar uit want ik kan pas woensdag voor het eerst de wagen aan de tand voelen. t’Is heel nieuw voor mij maar ik weet nu al dat het enorm leuk zal zijn om ermee te rijden. Voor de redactieleden van Racingworld wordt het echter een helse week, daar zij ook instaan voor de officiële website van de Euphony 24 Uren van Zolder, www.24u.be .

Ik hou jullie op de hoogte, hopelijk dat de volgende column na de 24 uren heel wat positief nieuws kan brengen!

Vele groetjes,
Kelly