Belcar: Reacties na het Racing Festival (deel 4) -

Henk Haane – First Motorsport: "Ik ben natuurlijk uiterst gelukkig en wil iedereen van het team, de sponsors en alle mensen die hierbij betrokken zijn bedanken. Maar diep in mijn hart had ik de concurrentie op de piste willen verslaan en ik vind het bijzonder jammer voor de jongens van Belgium Racing dat het voor hen zo moet eindigen. Onze reservewagen, als ik me zo mag uitdrukken, was een oudere specificatie (2002) van de 996 Supercup – we reden bovendien met 50 kilo ballast - en dat voelden we. Maar de wagen was wel naar de standaarden van First Motorsport voorbereid en dus uiterst betrouwbaar. Nadat we tijdens de kwalificaties de achtste tijd neerzetten, begonnen we vol overtuiging aan de race. Dank zij de strategische inbreng van Jo Jamers, die ons trouwens het hele seizoen gesteund en geholpen heeft, werden we uiteindelijk nog vijfde en waren we dus zeker van de titel."

Jean-Claude Meert – First Motorsport: "Tijdens testen op Spa ging onze wagen, met Peter Van Delm achter het stuur, zwaar van de piste en de schade was niet te overzien. Peter bleef gelukkig ongedeerd en hij had ook geen schuld aan het incident. Een klapband veroorzaakte het onheil en wij zaten plots zonder Porsche. In laatste instantie heeft Jo Jamers dan een oplossing gevonden en konden we onze kansen toch verdedigen. Ik wil Jo en zijn équipe heel erg bedanken voor al het werk dat ze verricht hebben. Zonder hen was dit nooit gelukt, getuige onze avonturen tijdens de 24 Uur van Zolder. Het gevoel dat een heel team achter je. Maar ook alle partners, sponsors en alle vrienden van het team hebben ieder op hun manier een steentje aan ons succes bijgedragen en ze hebben zo mee voor de titel gezorgd. We gaan dit teamsucces nu vieren en ons op de laatste race van het seizoen, op 22 en 23 oktober, voorbereiden. Want in Zolder willen we nog een kers op de taart zetten..."

Rudi Penders – ProSpeed Competition: "Ik heb een twintigtal seconden stilgestaan voor het licht aan de pit-uitgang dat zonder reden op rood bleef staan. Maar toen ik eindelijk de piste op kwam zat ik nog altijd ter hoogte van de BMW van Josten die nog moest binnenkomen. Idem voor de Mosler. Ik zag het dus wel rooskleurig in, tot het ineens helemaal fout ging. De wagen brak ineens uit op een olievlek. Josten reed net achter me, maar kon niks meer doen om me te ontwijken en reed zo ongeveer door het portier naar binnen. Van wat er nadien gebeurd is kan ik mij niets meer herinneren, maar ineens stonden de baancommissarisen rond me om me uit de Porsche te halen en in een ziekenwagen richting ziekenhuis te duwen. Diagnose: een sleutelbeenfractuur en een Porsche waarvan we nog niet weten of hij te herstellen is. Eerst recupereren en een precieze diagnose stellen van de auto. Eerlijk gezegd denk ik nog niet aan Zolder. Van de ene kant ben ik natuurlijk diep teleurgesteld over een perfecte race die abrupt beëindigd werd, anderzijds ben ik ook tevreden dat ik er al bij al nog vrij goed van af gekomen ben.