Belcar: 10 Hours of Zolder: Reacties na de race (deel 4) -

Jochen Habets - JH Motorsport: "Ja schitterend hé! Dit was onze eerste wedstrijd in de Belcar en het was er meteen al eentje om in te kaderen. De condities waren niet ideaal maar het team en Simon hebben knap werk geleverd. Voor volgend jaar hoop ik zeker aan de start te komen van dit kampioenschap. Het is een zeer hoog aangeschreven competitie, met ook vandaag een rits fabriekspiloten aanwezig."

Dimitri Cuyvers - Beliën Motorsport: "Onze wagen is geknipt voor dergelijke omstandigheden. We smeekten om regen en die hebben we dan ook met bakken over ons heen gekregen. Maar de geleverde banden van Michelin voldeden niet. We hebben een gans seizoen geen regen gezien en daardoor hebben we de aangekochte banden ook nooit gemonteerd. Nu kwamen we tot de vaststelling dat we met een soort rallyband met amper twee ondiepe groeven en zonder afwatering naar de buitenkant de baan op moesten. Onverantwoord gewoon. En dit was trouwens voor alle wagens die met 17-duimsvelgen rondreden. Andere wagens in Toerisme met 18 duims velgen konden wel over de goede regenbanden beschikken met vijf diepere groeven en goede afwatering. Normaliter kunnen we op geschikte rubbers in dergelijke omstandigheden een top 5 ambiëren en de Klasse winnen. Het verschil in power wordt zodoende weggegomd en we kunnen zuiver op koppel rijden in de regen. Nu moeten we genoegen nemen met de 11de plaats. Zelfs met goede regenbanden zagen we wagens die constant in de problemen kwamen. Met onze banden hadden we veel zin om gewoon te stoppen. Bij elke waterplas, en het circuit lag ermee bezaaid, hadden we last van aquaplaning. Zelfs opschakelen van vier naar vijf ging constant gepaard met doorslippende wielen en een wagen die meer dwars stond dan recht. Zelfs de mensen van de RACB maakten er ons attent op dat dergelijke banden niet mochten worden gebruikt, maar we hadden niets anders. De titel en het feit dat we geen brokken reden maakt wel veel goed."

Patric Derdaele - Belgium Racing: "Zoals we reeds in de preview aanhaalden mogen we nooit het spreekwoordelijke vel van de beer te vroeg verkopen. Het blijft een mechanische sport en het verschil tussen winst en verlies schuilt soms in een klein hoekje. Henk was goed onderweg toen hij plots na 1u20 de wagen binnen parkeerde met een defecte bedieningskabel van de versnellingsbak. Niet minder dan 18 ronden gingen verloren, waardoor we amper in achtste positie toefden tijdens de eerste puntendeling, wat ons een half puntje opleverde. De oppositie in de titelstrijd scoorde beter en ook een viertal gelegenheidsteams gingen met punten lopen. Daardoor moesten we, ondanks de grote achterstand weg uit de gevarenzone en scoren tegen het vijfde uur. Level Racing was ontketend en met de versterking van Verdonck en Van Oost naast het vaste duo Mattheus/Redant scoorden ze aan de lopende band en ook Bruynoghe/Van Beurden waren goed onderweg. We hebben onze ganse strategie moeten omgooien en volop in de aanval gaan in plaats van een afwachtende race te rijden. Dylan nam het stuur over van Henk en reed ondanks zijn beperkte ervaring in dergelijke moeilijke omstandigheden een dijk van een wedstrijd. Hij kwam iets na het vijfde uur en de tweede puntentelling terug binnen en een snelle berekening leerde ons dat de titel binnen was met minimum een half puntje. Enerzijds had ik een opgelucht gevoel, want het was echt vijf uren stressen. Maar anderzijds wou ik het kampioenschap niet winnen met een verschil van een half punt. De druk was wel van de ketel en ik stapte in de wagen met de blik op oneindig. Ik wou een eindoffensief op gang trekken en terug oprukken naar de voorste gelederen. De toestand van de piste was onmenselijk, maar ik had niets meer te verliezen. Met ons drieën zijn we nog opgestoomd naar de vijfde plaats in de GT Open. Zonder het verlies van die 18 ronden door de bedieningskabel hadden we kunnen meestrijden voor de overwinning. Met vijf podiumplaatsen op rij, waarvan drie overwinningen, hadden we graag de titel gevierd op het podium. Dat is niet gelukt, maar ik ben zeer tevreden dat we nog enkele punten extra sprokkelen tijdens de laatste vijf uren en de titel nu binnen halen met 6,5 punten voorsprong op de tweede in de eindstand. Dit was ongetwijfeld de moeilijkste race uit mijn carrière. Wat een simpele opdracht of een routineklus moest worden, is bijna uitgedraaid op een Hitchcockthriller. En met Kumpen, Beliën/Cuyvers en wijzelf hebben we drie Limburgse kampioenen binnen de Belcar. En daar mogen we toch wel fier op zijn."