Zeven vragen aan Sam Dejonghe: "Het gaat crescendo"

De nu 19-jarige Sam Dejonghe is reeds sinds zijn zevende levensjaar actief in de karting en doorliep met succes de verschillende Klassen en kampioenschappen. In 2009 viel hij net buiten de finale betreffende het RACB National Team stuurwiel. Maar de ban was doorbroken, de investering in karting rendeerde en ondanks nipt verlies van een andere getalenteerde piloot, was Sam zeer tevreden met een finaleplaats.
Uiteindelijk koos Sam Dejonghe voor een seizoen in de Formula Renault 2.0 Northern European Cup (NEC). Een zeer competitief kampioenschap met een 30-tal piloten, waarin Sam als rookie uiteindelijk strandde op een zeer verdienstelijke 5de plaats. Dit seizoen is hij actief in het European F3 Open; een kampioenschap dat een beduidend hoger niveau haalt dan laat vermoeden. Wie afgelopen weekend de beide spectaculaire races in Spa-Francorchamps volgde zal deze mening delen.

Sam, de F3, het gaat snel!
“Ja inderdaad, het is amper een tweetal jaar geleden dat ik nog actief was in de karting. Ik heb een pak ervaring en informatie moeten opslaan op zeer korte termijn. Ook het verschil tussen de Renault 2.0 en de F3 is zeer groot. De F3 staat op gebied van car handling en downforce een stuk dichter bij de F1 dan vorig seizoen in de Formula Renault. Het grote nadeel waarmee ik momenteel wordt geconfronteerd is het beperkte aantal testdagen die ik kan opsouperen. Dit heeft uiteraard alles te maken met het beperkte budget waarmee we heel zuinig moeten omspringen. En vooral in F3 zijn de testdagen de achillespees om ervaring op te doen”.

Je koos voor de Euro F3 Open en voor de B-klasse of Copa. Bij de insiders doet dit wel eens de wenkbrauwen fronzen.
“Hetzelfde verhaal hier over budgettering. Maar desondanks is het wel een zeer competitief kampioenschap met enkele zéér snelle piloten. Er wordt zwaar gevochten voor iedere plaats en wie de races in Spa heeft gezien zal zijn mening toch moeten herzien. Er is waanzinnig fel gestreden. We opteerden voor het goedkoopste kampioenschap, maar dan wel met het beste team; het Britse Team West-Tec. De mensen beschikken over uitstekend materiaal en zeer ervaren ingenieurs. Met de Copa maken we amper kans op een algemene zege. We moeten daarom onze eigen race rijden en proberen de Klasse te winnen. Ik merk wel dat ik, door de auto beter te leren kennen, stilletjes dichter ga aanleunen bij de wagens van de laatste generatie. Ook al profiteren zij van aerodynamische updates die bij ons niet toegelaten zijn. Jammer genoeg kunnen zij door deze aanpassingen op circuits als Spa meer het verschil maken aangezien het een supersnelle omloop is. In Spa heeft West-Tec geopteerd voor een afstelling die achteraf bekeken niet optimaal was. Teveel vleugel achteraan zorgde voor een goede baanligging, maar daardoor moesten we inboeten aan snelheid op de snelle stukken. Nog interessant aan de Euro F3 Open is de live covering op Motors TV. Een niet te onderschatten troef”.

Wat is de meest logische volgende stap?
“Graag zou ik nog een seizoen in de F3 blijven omdat ik in de eerste plaats de F3 wagen eerst echt wil begrijpen en beheersen alvorens een stap verder te zetten. F3 is een fantastische leerschool en gezien mijn beperkte testdagen is een tweede F3-seizoen ook in die zin logisch. Eerst werk ik dit seizoen af en aan de hand van de prestaties hopen we een sterk dossier op te stellen naar potentiële sponsors toe om zodoende het best mogelijke pakket aan de bieden. Want uiteindelijk draait het allemaal rond het behalen van dat broodnodige budget. Méér dan waarschijnlijk blijf ik dus in de F3, maar in welk kampioenschap en met welk team is maar de vraag”.

Hoe verloopt de combinatie studeren / racen?
"Het is moeilijk! Het is enorm belangrijk voor mij om mijn diploma, op zijn minst een bachelor, te behalen. Veel piloten geven hun studies op, wat begrijpelijk is want het vergt enorm veel karakter en discipline. Ik geef niet graag op, dus blijf ik op beide fronten keihard strijden. Een eventueel herexamen nemen we er dan maar bij”!

Dan komt er nog eens het extrasportieve bij, sponsors, partners etc… In welke mate ben je hierin betrokken?
“Wel, vanaf het begin hebben we ( mijn vader en ik ) gezorgd dat we een goed team rond ons bouwden. Connecties zijn in deze wereld van kapitaal belang. Ik ben mijn vader dan ook uitermate dankbaar voor zijn ondersteuning. Het was soms vechten tegen de bierkaai, maar we beginnen eindelijk de vruchten te plukken van al het harde werk. Het gaat crescendo., We trachten ook op een andere manier te werken dan alle andere! Met speciale ervaringen voor partners, deze echt laten proeven van de autosport en mee in mijn wereldje laten stappen. Hiervoor kregen we al veel positieve reacties. Ook was mijn gastoptreden in Villa Vanthilt vorig jaar een stunt waarvan we er meer hopen te doen!

Je was in de running voor het stuurwiel van het RACB National Team, maar viel net buiten de finale. Hoop je op steun van die kant?
“Het is uiteraard zeer moeilijk om in het RACB National Team binnen te geraken. Er loopt veel talent rond in België en buiten de eenzitterij zijn er nog tal van andere autosportdisciplines. Ik zou reeds zeer vereerd zijn met een nominatie. Je hoeft niet altijd in de duurste kampioenschappen uit te komen om op te vallen. Soms is het wel frustrerend om telkens de budgetmeter in het oog te moeten houden. Sommige piloten binnen de F3 hebben per wedstrijd evenveel testdagen dan ik over een gans seizoen”.

Tenslotte, met wie zou je jezelf het beste vergelijken op het allerhoogste niveau?
“Puur sportief gezien denk ik wel dat mijn rijstijl het best aanleunt bij deze van Jenson Button. Daamee bedoel ik dat ik zo zuiver mogelijk tracht te rijden. Maar Kimi Raikkonen is dan weer een talent pur sang en mijn idool, en dat ondanks zijn koel gedrag. Eens op de baan is hij voor mij het grote voorbeeld”.


Sam Dejonghe press


   



Dit artikel werd gepubliceerd op maandag 04 juli 2011 om 14:40


Andere publicaties op Racingworld.be...