Nationaal: Tien jaar geleden ging Philip Verellen van ons heen -

De race op zondag zou uitgroeien tot één groot eerbetoon aan Philip Verellen en toonde nogmaals aan hoe geliefd de rijder was bij collega’s, pers en publiek. Voor de race startte werd er een ereronde gereden door de twee laatste wagens die Philip bestuurde gedurende zijn leven, de RTM Le Mans Porsche en de GLPK Viper. Alle deelnemende wagens aan de race droegen een rouwband en verschillende wagens hadden een sticker op  met de tekst “Vaarwel Flip”. Philip Verellen was niet alleen een getalenteerd piloot - hij werd ondermeer Procar kampioen in 1991 - maar was ook journalist bij Autokrant en deed samen met Peter Baert TV commentaar bij de Grote Prijzen F1. Ook tijdens de 24 uren van Zolder was hij steevast present in de commentaarcabine om de TV kijker te voorzien van een professionele uitleg. Maar bovenal had Philip Verellen een beminnelijk karakter en was hij geliefd bij collega rijders maar ook bij de pers en de autosportfans, voor wie hij steeds beschikbaar was om een babbeltje te slaan. Zijn overlijden liet dan ook een grote leemte na en zij die hem gekend hebben zijn hem nu 10 jaar later nog lang niet vergeten.

Philip Verellen begon zijn autosportcarrière in 1986 toen hij het Belga stuurwiel voor jonge talenten won. De jonge Antwerpenaar kreeg een seizoen Belgian Production Car aangeboden op een BMW 325i groep N. Nog hetzelfde seizoen behaalde hij de titel in zijn categorie en het jaar daarop promoveerde hij naar de topklasse. Gedurende drie jaar zou hij in het Belgisch kampioenschap een Ford Sierra Cosworth van het Innara team besturen en verschillende zeges en ereplaatsen behalen. Ondertussen nam hij ook elk jaar deel aan de 24 uren van Francorchamps maar zonder veel succes. Dat hij goed overweg kon met allerlei wagens bewees hij in 1988, toen hij ter gelegenheid van de Bergischer Löwe op het circuit van Zolder het stuur nam van een Ralt RT31 Formule 3 en deelnam aan de race van het Duits kampioenschap. Hij eindigde als twaalfde algemeen maar greep de derde plaats in de B klasse voor oudere wagens. Hij zou nog eenmaal starten in de F3 bij de volgende race op Hockenheim maar een gebrek aan financiën bracht een einde aan zijn Formulewagen avontuur.

Een keerpunt in zijn carrière kwam er in 1990 toen hij ingelijfd werd bij het Belga Audi Team om er de monstrueuze Audi V8 te besturen in het Procar kampioenschap. Met deze wagen was hij onmiddellijk zeer succesvol, het eerste jaar behaalde hij 3 overwinningen en werd derde in het kampioenschap. In 1991 kwam de bekroning met de titel van Belgisch kampioen Procar, maar het jaar daarna werd zijn ploegmaat Pierre-Alain Thibaut kampioen ondanks vijf zeges voor Philip. Twee kampioenen in één zelfde team is er één teveel en Philip Verellen verhuisde in 1993 naar Toyota dat een wagen inzette in de nieuwe Fisa 2 liter klasse. Ondanks dat Verellen de klassentitel binnenhaalde was de wagen niet opgewassen tegen de sterkere Procar wagens. De volgende twee jaren kwam hij nog uit in de Procar maar Philip probeerde zijn carrière een meer internationaal karakter te geven. Dit probeerde hij te doen via internationale cup races, zo betwistte hij drie jaar de Britse Rover Turbo Cup alvorens in 1997 uit te komen in de Renault Spider Cup. In die jaren maakte hij ook kennis met de 24 uren van Le Mans en bestuurde er in 1993 samen met Duez en Bachelart een Venturi GT.

Een andere belangrijke wending in zijn autosport leven kwam er in 1998, toen Verellen enige pogingen waagde in de Belcar, ondermeer met een TVR Cerbera en er Rudi Penders tegen het lijf liep. De twee besloten samen te werken en in 1999 keerde Verellen fulltime terug naar zijn vaderland om er samen met Rudi het Belcar kampioenschap te betwisten op een RTM Porsche 996. Het eerste jaar behaalden ze samen 3 overwinningen. Het jaar daarop kende Philip een ander hoogtepunt in zijn loopbaan, hij slaagde erin om de RTM Porsche GT3-R te kwalificeren voor de 24 uren van Le Mans en voor het eerst in jaren nam een volledige Belgische equipe deel aan de fameuze etmaal race. Verellen/Penders/Dujardyn reden de race uit op de vierentwintigste plaats en als vijfde in hun klasse.

Ondertussen had Verellen begrepen dat de Porsche niet krachtig genoeg was om in de Belcar voor de algemene titel te strijden, de Viper GTS-R was er nu de referentie. 2001 zou zijn jaar worden, Verellen werd de teamgenoot van Bert Longin bij GLPK en zou over de kampioenen Viper beschikken. De eerste race hadden ze nog pech maar bij de tweede race op Spa behaalden ze de overwinning. Maar de ziekte verrichte toen al haar smerig werk en een verzwakte Verellen moest noodgedwongen forfait geven voor de rest van het seizoen. Philip vocht terug, voor 2002 plande hij zelfs een comeback bij de 24 uren van Zolder met een RTM Porsche en Marc Goossens als co-rijder. Maar het mocht niet zijn, precies één jaar na zijn laatste overwinning verloor Philip Verellen de strijd tegen de ziekte, hij liet een vrouw en een dochter na. Die dag verloor de Belgische autosport één van haar meest gewaardeerde figuren, maar 10 jaar later leeft hij nog steeds verder in het geheugen van talrijke autosportfans.

Foto's: Ronald Janssens & Guy Golsteyn