Maximilian Götz, Bernd Schneider en Maximilian Buhk hebben met hun HTP Motorsport Mercedes SLS AMG GT3 #84 de 1000km van de Nürburgring gewonnen. Dankzij de punten van de vijfde plaats in de Franse manche van het kampioenschap en uiteraard de winst in de 24 uren van Spa, haalt Buhk zo de titel bij de rijders binnen ondanks amper drie van de vijf wedstrijden te hebben afgewerkt. Na een strijd op het scherp van de snede in het laatste uur moesten Maxime Martin en Marc VDS Racing uiteindelijk vrede nemen met de tweede plaats zowel in de race als in het kampioenschap voor de rijders. Het team uit Gosselies ging uiteindelijk wel lopen met de titel bij de teams. Bij WRT bleef men uiteindelijk met lege handen achter nadat hun voornaamste titelkandidaten, Christopher Mies en Frank Stippler de handdoek in de ring moesten werpen met een kapotte ophanging op de wagen #13.
De 1000km van de Nürburgring die er uiteindelijk maar 914 bleken te zijn (maximum 6u) was een wedstrijd die kon boeien. Nochtans bleek al redelijk vroeg op het weekend dat de HTP Mercedes #84 een streepje voor zou hebben op de concurrentie. Van bij de start van de wedstrijd nam de zilveren pijl de leiding in handen om vervolgens stelselmatig een indrukwekkende voorsprong uit te bouwen van bijna een ronde. Een wedstrijd over 6 uur is natuurlijk zwaar voor de mechaniek – zeker als het tempo hoog ligt – en dus kwamen veel deelnemers hun remmen verversen, zo ook de Mercedes #84. “Ik was een beetje kwaad toen ik zag dat de Marc VDS BMW voor me lag toen ik de piste vervoegde na mijn laatste pitstop, dat hadden we niet verwacht,” verklaarde kersvers kampioen Buhk achteraf die vervolgens met het mes tussen de tanden de strijd aan ging met Maxime Martin.In het Marc VDS kamp rukte men stelselmatig op doorheen het veld gedurende de 6 uren, om met beide wagens uiteindelijk op posities 2 en 3 te komen liggen in het laatste kwart van de wedstrijd. De #4 van Palttala/Moser/Catsburg kende wat problemen en besloot ook van remmen te wisselen waardoor deze nog terugviel en uiteindelijk slechts als zevende finishte. De BMW Z4 #3 van Martin/Leinders/Buurman besloot echter om geen tijd te verliezen met een extra stop voor de remmen en zo de voorsprong van de Mercedes (een ruime minuut) tot niets te herleiden, zo geschiedde en Maxime Martin nam na de laatste pitstop de leiding over met Buhk in zijn spiegels. “Het was zeer moeilijk om Buhk voor te blijven, ik kon zijn aanvallen een paar keer afslaan maar met wat hulp van een tragere deelnemer kon hij mij alsnog passeren,” aldus Martin. Buhk heroverde na verschillende uitrempogingen met nog 30 minuten op de klok opnieuw de leiding met een zeer knap manoeuvre en kon alzo de titel pakken.
“Het is spijtig dat we naast de titel grijpen, zeker als je ziet dat hij (Buhk) maar drie wedstrijden heeft gereden,” vervolgde Martin. “We wisten dat de concurrentie in 2013 veel groter zou zijn, we zijn dus heel tevreden met de titel bij de teams, wat een mooie beloning is voor het harde werk van onze jongens,” vulde Bas Leinders als tevreden teambaas aan. “De Mercedes was snel, en trager verkeer is een van de probleempunten van de Z4 (aerodynamica), we wisten dus dat het wel heel moeilijk ging worden om de #84 voor te blijven. Het is afwachten waar we volgend seizoen aan de start staan, de Blancpain Endurance Series is een mooi kampioenschap, maar overleg met Marc van der Straten zal uitwijzen wat het zal worden.”
De twee andere titelfavorieten bleven uiteindelijk met lege handen achter. De Kessel Racing Ferrari #44 (Rigon/Zampieri/Ramos) die als puntenleider aan het weekend begon deed zichzelf uiteindelijk de das om, zo zorgde het rijgedrag van een hevige Daniel Zampieri in de openingsfase voor twee drive throughs, en een excursie naast de piste van Davide Rigon voor de nodige schade die diende herstelt te worden in de pits. Uiteindelijk kwam de #44 als 20e over de meet, met als kleine troostprijs de snelste wedstrijdronde achter zijn naam... wat had kunnen zijn.
Bij de Belgian Audi Club Team WRT kwam er een einde aan hun heerschappij in de Blancpain Endurance Series na twee jaar. Christopher Mies en Frank Stippler (Audi #13) vatten het weekend met amper twee punten achterstand aan en vertoefden in de eerste wedstrijdhelft steevast in de top vijf en zelfs op het virtuele podium. Een kapotte ophanging zorgde uiteindelijk voor de opgave. “Dit is een grote teleurstelling,” verklaarde Mies. “Tegen de Mercedes is niets te beginnen, ze zijn makkelijk een seconde sneller dan de concurrentie. De BoP-wijziging die we voor dit weekend kregen toegewezen maakte ons wel weer competitief, enkel de #84 was ongrijpbaar.” Ook de #1 van Vanthoor/Sandström/Ortelli kende geen bijster goede race (P16) met ondermeer een drive through voor het negeren van geel en een contact met een tragere deelnemer.
Het algemene podium werd vervolledigd door de verrassend snelle ART Grand Prix McLaren MP4-12C GT3 van Andy Soucek, Antoine Leclerc en Mike Parisy. Deze drie heren presteerden foutloos, consistent en legden een sterk tempo aan de dag. “Ik vroeg aan mijn ingenieur of mijn tijden wel ok waren, hij antwoordde ja het heeft geen zin om rekening te houden met de eerste twee,” verklaarde voormalig F2-kampioen Soucek.
De strijd voor de titel in Pro-Am draaide uit op een uitputtingsslag. Al vroeg in de wedstrijd moest de AF Corse Ferrari #50 van onze landgenoot Louis Machiels en zijn teamgenoten Niek Hommerson en Fabio Babini (vervanger Bertolini) opgeven na een zware crash. De #50 schatte de positie van zijn achterligger (JRM Nissan #23) niet correct in waardoor de Ferrari uiteindelijk zwaar in de vangrails vloog. Voor RJN Nissan leek de titel dus een quasi zekerheid te worden, echter beide wagens kregen nog veel problemen te verwerken. Zo viel de #32 van ondermeer Chris Buncombe ver terug na verlies van de remvloeistof en werd de #35 (van ondermeer Wolfgang Reip) op zijn beurt teruggeslagen na een onnodig contact van de Kessel Ferrari #44 en later een totaal gebrek aan remkracht. Beide wagens kamen niet verder dan de 30e en 31e plek (respectievelijk P8 en P9 in Pro-AM) maar dat volstond opdat zowel de titel bij de teams (RJN) als bij de rijders (Ordonez) naar het Nissan-kamp gingen. “Ik ben super content dat ik Lucas (Ordonez) aan de titel heb kunnen helpen, onze finishpositie is niet goed maar dat is bijzaak nu” verklaarde Reip achteraf. “Voor volgend jaar ziet het er goed uit, iedereen is heel tevreden over mijn prestaties en ik kijk dus al uit naar wat 2014 voor mij te bieden heeft.” De zege in de klasse was voor de SMP Ferrari van de Russen Kirill en Anton Ladygin (broers) en Victor Shaitar, ongetwijfeld niet het laatste dat we zullen zien van de opkomende autosportnatie in dit kampioenschap.
Ondanks het gebrek aan snelheid waarmee de Porsche 911 GT3-R momenteel kampt (BoP…) konden Maxime Soulet, Marc Hennerici en Xavier Maassen toch nog een degelijke negende plaats uit de brand slepen voor ProSpeed Competition, al zullen Rudi Penders en Luc Goris met heimwee terugdenken aan de overwinning van vorig jaar. Iemand die vandaag ongetwijfeld nog maar eens zijn visitekaatje afleverde was Frédéric Vervisch, de Kortrijkzaan nam de start in de Boutsen Ginion McLaren #5 en kon ondanks het hoge tempo in de openingsfase zeer knap een plek in de top 5 handhaven. “Ik denk dat ik niet veel sneller kon gaan, een extra pitstop na een foute beslissing bij de safety car sloeg ons echter terug waardoor we uiteindelijk maar vijftiende algemeen en vierde in de klasse werden.” Ook Koen Wauters amuseerde zich weer maar verklaarde al lachend… “als ik 1 seconde per ronde sneller zou kunnen dan zou ik 80% minder ingehaald worden.” Voor Enzo Ide en Anthony Kumpen werd het uiteindelijk een seizoen om snel te vergeten na alweer een opgave, nochtans vertoefde de Phoenix Audi #16 het merendeel van de race stevig in de top tien.
Uitslag 1000 km Nürburgring:
01. Schneider/Götz/Buhk (Mercedes-Benz SLS AMG GT3)
02. Leinders/Buurman/Martin (BMW Z4) op 18.298
03. Parisy/Leclerc/Soucek (McLaren MP4-12C) op 42.721
04. Skryabin/Bobbi/Guidi (Ferrari 458 Italia, op 1:24.294
05. Ladygin/Shaitar/Ladygin (Ferrari 458 Italia) op 1 ronde (eerste Pro-am)
06. Hoshino/Kane/Dumbreck (Nissan GT-R Nismo GT3) op 1 ronde
07. Palttala/Moser/Catsburg (BMW Z4) op 1 ronde
08. Haupt/Ludwig/Simonsen (Mercedes-Benz SLS AMG GT3) op 1 ronde
09. Hennerici/Maassen/Soulet (Porsche 997 GT3 R) op 1 ronde
10. Primat/Jarvis/Haase (Audi R8 LMS ultra) op 1 ronde
11. Move/Zlobin/Aleshin (Ferrari 458 Italia) op 1 ronde
12. Cerruti/Comandini (BMW Z4) op 2 ronden
13. Hummel/Jans/Christodoulou (Mercedes SLS AMG GT3) op 3 ronden
14. Colombo/Franchi/Kechele (BMW Z4) op 3 ronden
15. Dermont/Wauters/Vervisch (McLaren MP4-12C) op 3 ronden
16. Vanthoor/Ortelli/Sandstrom (Audi R8 LMS ultra) op 3 ronden
17. Kruglik/Lebed/Giammaria (Ferrari 458 Italia) op 3 ronden
18. Cayrolle/Roux/Azcarate (Ferrari 458 Italia) op 4 ronden (eerste Gentlemen)
19. Mayer-Melnhof/Frey/Castellaci (Audi R8 LMS ultra) op 5 ronden
20. Rigon/Ramos/Zampieri (Ferrari 458 Italia) op 6 ronden
Kampioenschap – teams:
1. Marc VDS Racing: 99 punten
2. Belgian Audi Club Team WRT: 60 punten
3. Kessel Racing: 54 punten
4. JRM: 51 punten
5. HTP Motorsport: 49 punten
Kampioenschap – rijders Pro Cup:
1. M. Buhk: 81 punten
2. B. Schneider – M. Götz: 71 punten
3. B. Leinders – M. Martin – Y. Buurman: 71 punten
4. C. Ramos – D. Rigon – D. Zampieri: 50 punten
5. F. Stippler – C. Mies: 48 punten
Kampioenschap – rijders Pro-Am Cup:
1. L. Ordonez: 65 punten
2. K. Ladygin – V. Shaitar: 63 punten
3. P. Pyzera : 61 punten
4. A. Buncombe: 53 punten
5. N. Hommerson – L. Machiels – A. Bertolini: 50 punten
